- υδατόχρους
- -ουν / ὑδατόχρους, -ουν, ΝΜΑ, και ασυναίρ. τ. ὑδατόχροος, -οον, Α(λόγιος τ.) αυτός που έχει το χρώμα τού νερού.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ὕδατος + -χρους / -χρόος (< χρώς, χρωτός «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. υαλό-χρους].
Dictionary of Greek. 2013.
υδατόχρους
Look at other dictionaries:
ύδωρ — το / ὕδωρ, ατος, ΝΜΑ, και ὕδρω, και βοιωτ. τ. οὕδωρ και μτγν. ὕδος, Α (στην νεοελλ. λόγιος τ.) το νερό 2. φρ. α) «γην και ύδωρ» βλ. γη β) «ύδατος και γης απαγόρευσις» (στην αρχ. Ρώμη) μορφή εκούσιας εξορίας ενός εγκληματία στον οποίο απαγορευόταν … Dictionary of Greek
